Deze ochtend op @Klara werd Nessun Dorma uit Turandot van Puccini gespeeld. Met veel enthousiasme en met een duchtige streep nostalgie vertelde ik mijn kinderen aan de ontbijttafel, tijdens het smeren van de lunchboterhammen, over deze muziek die een belangrijke rol speelt in ‘AG Verzilver-de tijd’, mijn debuutroman.
Radio Klara pikte dit in 2015 op en zo werd ‘AG’ dan ook uitgebreid vermeld in een van hun programma’s. Niet mis voor een roman uitgegeven in eigen beheer!
Nadat de operastem het zwijgen werd opgelegd deze ochtend, volgde een stuk van #Shostakovich. Ik glimlachte en besliste om mijn binnenpretje te laten zijn voor wat het was. Immers Wals N°2 van deze componist speelt dan weer een rol in ‘F.E. Een eed van ijzer en bloed verbreek je nooit’, de derde roman die verschijnt over enkele weken bij uitgeverij @VanHalewyck.
Nu ja, ik schrijf filmisch en dus hoort er ook muziek bij vele passages in het verhaal. Meer aandacht wilde ik niet besteden aan de toevalligheid.
Echter, het volgende stuk op Klara’s playlist deze ochtend rond half acht was Cinderella’s Walz van #Prokofiev… Allemachtig!
Een ware golf van verbijstering overviel me en bezorgde me kippenvel. Was dit werkelijk toeval? Of wilde het universum me iets vertellen?
Me vertellen dat ik zeer trots mag zijn op mijn derde roman? Dat ik prachtige recensies verzamelde? Dat ik ook mezelf als ‘auteur’ mag beschouwen?
Wel ja, ik ben trots! Ik liet een traantje van geluk dat neerplofte op mijn boterham met aardbeienconfituur. ( te streng voor mezelf? Inderdaad, de valkuil van velen onder ons, toch?)
Dankjewel Klara voor deze muzikale toevalligheid die mijn dag kleur geeft vandaag.
De frappante parallel die deze gebeurtenis vertoont met een fragment uit een uiterst spannende scène van ‘F.E.’ deel ik toch graag met jullie:
‘Stel dat ze na deze wals Prokofiev draaien, meerbepaald de Suite uit “Cinderella’s Walz’, geloof je me dan als ik zeg dat het geen toeval is?’
Onbeweeglijk als een ijssculptuur telt Francis de driekwarts maten van Sjostakovitsj af tot ze eindelijk wegebben. Met gespitste oren houden ze beide hun adem in, de volgende muziek afwachtend. Wanneer de geheimzinnige eerste noten van Prokofiev het restaurant binnen vloeien, laten zijn ogen Céleste niet meer los.’
Nieuwsgierig hoe welke muziek kadert in welk verhaal? Van Chris Isaak tot Mozart, van David Bowie tot Wagner?
Ik geef met veel plezier een muzikale en boeiende lezing hierover!
#leefdroomdoe
