Het JJW Schrijfvirus verspreidt zich in Schoten!

Hoe denken jongeren uit Schoten over de coronatijd?

Welke gevoelens duiken op bij het woord ‘virus’?

Hoe gaan ze vandaag om met vriendschap, thuiszitten, school en zoveel meer?

Misschien dromen ze wel hoe het virus door magische wezens kan worden verslagen?

Of kunnen ze door de ogen van het virus naar de mensenwereld kijken?

Als meter van het Junior Journalist project in Schoten sinds 2017, kreeg ik eind april het idee om jongeren in coronatijd een tijdelijk platform te bieden voor hun creativiteit en schrijftalent. Meteen zette het JJW-team van Davidsfonds Schoten met veel plezier de schouders onder dit spontane initiatief wat ik doopte als: ‘Het JJW Schrijfvirus verspreidt zich in Schoten’. We communiceerden via onze facebookpagina, Instagram en scholen in de gemeente.

Een platform voor alle Schotense jongeren die graag schrijven

Schotense jongeren tussen 10 en 18 jaar konden op eigen initiatief hun tekst insturen naar de JJW-jury. Met oog voor originaliteit, creativiteit, vlotheid en verzorgd taalgebruik werden alle werken gelezen bij het begin van de zomervakantie. Hun favoriete verhalen maakten ze op 15 juli 2020 bekend op de JJW- Facebook, Instagram én op de website van de Braembibliotheek. Je ontdekt de namen van de jonge schrijvers ook op deze pagina een beetje verderop!

Waaraan moest je tekst minimaal voldoen?

• Thema van je tekst: Virus
• Soort tekst: fantasie, sprookje, dagboekfragment, opiniestuk, interview of gedicht
• Aantal woorden: maximaal 1.000
• De einddatum voor digitale inzending: 30 juni 2020

Ziehier de favoriete werken van de JJW-jury:

Categorie gedichten
Als uitschieter: Lila Turna met ‘Virus’

Categorie fantasieverhalen 12-jarigen
Als uitschieters: Kaylee Brack met ‘Het taartenvirus’ en Maud Geboers met ‘ We wordt viruskoning of viruskoningin op onze grote virusbol?’

Categorie 13-15 jarigen
Als uitschieters: Amélie Van Bocxlaer met ‘Virus’ en Saartje Kluijtmans met ‘Kleurloos’

De verhalen en gedichten van deze jonge Schotense schrijvers zijn deze zomer te lezen op de website van de Braembibliotheek , via onze Facebook pagina en op het tijdelijk platform www. schrijfvirusinschoten.be. Enkele van mijn favoriete werken kan je hieronder alvast lezen.

Een superdikke proficiat aan deze vijf uitschieters én aan alle jonge deelnemers! Doe zo verder!

Ik dank Davidsfonds Schoten en de Braembib voor de logistieke ondersteuning! Verder wens ik iedereen, jong en oud, veel energie, optimisme en een goede gezondheid toe om ook de volgende weken en maanden het hoofd te blijven bieden aan Corona.

Tot slot nog een warme oproep:

Verspreid het schrijfvirus mee in Schoten. Niet alleen in coronatijd!

LILA TURNA – ‘Virus’

Ik ben bang
de deuren moeten dicht
weet niet voor hoe lang
we zijn het verplicht

Mensen rantsoeneren
granen, pasta en wc-papier zijn op
moet ik voor het paasexamen studeren
is dit alles een 1 april mop

Ik mis mijn vriendinnen
op het hockeyveld en op school
zullen we het virus overwinnen
voel me soms een beetje op de dool

Terwijl het virus rondtrekt
en we via smartschool en live sessies thuisonderwijs betrachten
groeit mijn respect
voor al onze leerkrachten

Sinds de crisis wandelen we dagelijks langs de Schotense Vaart
maken een praatje met de buren
deze momenten zijn goud waard
wie had gedacht dat de lockdown zo lang zou duren

Vrijdagavond is de versoepeling bekendgemaakt
alcoholgel, handen wassen met zeep
mondmaskers door vrijwilligers zelfgemaakt
hebben we het virus stilletjes aan in de greep

Deze epidemie zal voorbijgaan
veel zal terug zoals voordien zijn
ik zal dan elke woensdag bij mijn grootouders aan de deur staan
en samen met mijn vrienden zijn, want dat is oh toch zo fijn.

KAYLEE BRACK – ‘Het taartenvirus’

Het taartenvirus. Het begon allemaal heel raar, ik kon het zelf niet geloven! Een taartenvirus!!! Je kon het niet zomaar krijgen. Neen, het virus zit eigenlijk alleen op een kip maar een kip kan het niet doorgeven aan de mens maar wel via de eieren. Wij eten de eieren, dat is het probleem.

Niemand wist dat het virus van de eieren op ons zou komen. Het begon dus allemaal met kippen en dan gaat het virus over in de eieren en dat eten wij op. Zo kregen wij het taartenvirus maar het taartenvirus is niet zo leuk als je je kunt voorstellen. Het lijkt lekker maar te veel is te veel. Je wordt er dus super dik van. Als je het taartenvirus hebt wil je alleen maar taarten eten en niets anders. En zo kreeg iedereen overgewicht. Taarten zijn helemaal niet zo gezond. In een taart zit boter, bloem, suiker en eieren. Bij de bakkers moest je uren aanschuiven omdat iedereen die besmet was met het taartenvirus taarten bleef eten. De mensen die probeerde zelf ook taarten te bakken maar dat is natuurlijk niet zo gemakkelijk. Er gaat dus heel veel mis. Dan is er weer te weinig bloem in de winkel, dan is er weer te weinig suiker, van alles is er te weinig in de winkel. Het volgende probleem is dan… De bakkers proeven natuurlijk ook van hun taartendeeg en als zei het deeg eten met de eieren, krijgen zij het ook. Er waren geen taarten meer bij de bakker want de bakker eet zelf al zijn taarten op. Iedereen wil dan ook kippen want je hebt eieren nodig om taarten te bakken. Op een bepaald moment waren die dan ook uitverkocht. Toen wist niemand waarom dat iedereen zoveel taarten wou eten. Ongeveer twee weken later hebben de virologen dat ondervonden dat het door de eieren op de mens kon komen. Toen was het al te laat! iedereen was al besmet met het virus! En maar eten en eten. Zo dik als een varken.

Dan moeten ze maar snel een vaccin vinden. Eerst dachten ze een vaccin te hebben gevonden. Dat was op iemand getest en die kreeg het cup cakevirus. Dus dan was het probleem nog niet opgelost. De kinderen gingen dus ook niet naar school omdat er anders te veel taarten moesten zijn. En dan zou iedereen taarten eten tijdens de les. Dan werden de boeken weer helemaal vuil want ja, niemand kan zonder kruimels eten hé. De tweede keer was niet veel beter die zorgde ervoor dat je raar zou beginnen babbelen (het leek op een alien je stem). Ze hoopte op derde keer goede keer. Dat was weer niet zo. De kinderen hadden toch niets te doen. Alleen taarten eten maar zij gingen ook proberen naar een vaccin te zoeken. Maar dan wel op een heel andere manier. Ze probeerde het met kunstjes en trucjes zij hebben dan ook honderd dingen geprobeerd. Maar nu is het vaccin echt wel nodig. Iedereen begon ineens te sporten omdat ze helemaal niet zo dik wilden worden. In de ochtend gingen Elke en Finn de eieren bij de kippen halen. Finn zat op een circus school en daar kon hij nu niet naar toe, met deze periode. Zijn lievelingstrucje is jongleren, dat deed hij heel graag. Dat kon hij nu wel vergeten. Hij had zelf ook het taartenvirus, daar had hij heel veel last van. Hij heeft vaak buikpijn. Toen hij de eieren ging halen probeerde hij eens te jongleren met eieren. Opeens voelde hij zich veel beter. Hij dacht, dat zal niet lang duren tegen dat ik terug buikpijn heb hoor. Maar hij kreeg helemaal geen buikpijn meer. Hij was ook niet meer zo dik en wou geen taarten meer. Of daar had hij toch voor even genoeg van. Gaat van jongleren het virus over, vroeg hij zich af?  Dus toen zei hij het tegen zijn familie en die probeerde het ook uit. Die werden erna ook veel beter en niet meer zo ziek en geen zin meer in taarten. Ze hebben het dan tegen iedereen gezegd en dat was dan de oplossing. Jongleren met de eieren. Eens je het taartenvirus 1 keer hebt gehad dan zou je het nooit meer terug kunnen krijgen.

Dat was dan de oplossing toen was het weer allemaal in orde. Dit wil dus zeggen dat de kinderen (Finn en Elke) het vaccin hebben gevonden. Eind goed al goed!